ZE WSTYMPU MIREK SYNIAWA Niyjedyn możno mi powiy: dyć kaj Szkocyjŏ, chopie, a kaj Ślōnsk? Jŏ se atoli myśl?, że kej w Szkocyji sōm Morawy (dŏwnymu krōlestwu Moray, w kerym rzōńdziōł krōl Macbeth, łacińske krōniki dŏwały czynsto miano Moravia), to i na Ślōnsk musi być tamstōnd niydaleko. I jak czytōm jedyn abo drugi Burnsōw wiersz, to widz?, że Szkot niy jyno mŏ take same poczucie humoru jak Ślōnzŏk, ale tyż tak jak Ślōnzŏk niyrŏd mŏ zazbyt ugrzeczniōn?, zazbyt "ulizan?" gŏdk?. Jak już mŏ co pedzieć, to żŏdyn rŏz na ôkōłki, a dycki prosto do ôcz. I zdŏ mi sie, że te poczucie humoru do kupy z chropatościōm gŏdki to je dobry pōnkt wyjściŏ do szukaniŏ tego, co Szkot mŏ ze Ślōnzŏkym spōlnego.Szkockie posłowie - Hamish MacDonaldAngielskie posłowie - Tomasz Kamusella ROBERT BURNS(1759-1796), szkocki poeta narodowyMojōm piyrszōm ambicyjōm było i mojim nojmocniyjszym pragniyniym je niyś uciech? mojim kamratōm, prostym ludziōm z wiŏsek, tak dugo, jak dugo gŏdka i zwyki, co ciyngym sie zmiyniajōm, pozwolōm im spokopić moj? poezyj? i sie ś niōm radować.